Η Χωρική Διακριτική Ικανότητα (XΔI) αποτελεί την ικανότητα διάκρισης ή αναπαράστασης μικρών αντικειμένων που καθορίζουν την ευκρίνεια της εικόνας και αντιστοιχεί στο μέγεθος της μικρότερης ανιχνεύσιμης λεπτομέρειας.
Το μέγεθος του voxel (στοιχείο όγκου) είναι ο παράγοντας που επηρεάζει την ΧΔΙ στην Μαγνητική Τομογραφία.
Όσο μικρότερα είναι τα voxel τόσο μεγαλύτερη είναι η χωρική ανάλυση,επομένως μικρότερες δομές μπορούν να διαφοροποιηθούν ευκολότερα.
Το μέγεθος του Voxel καθορίζεται από τη μήτρα (256 x 256 ή 512 x 512), το πεδίο θέασης-Field Of View (10 cm, 20 cm) και το πάχος της τομής.
Το voxel έχει τρεις διαστάσεις:
Το πάχος τομής αναπαριστά το μέγεθος της φέτας που κόβουμε την ανατομία ενδιαφέροντος. Καθώς το πάχος της τομής αλλάζει, αλλάζει και η ποσότητα της πληροφορίας που περιέχεται μέσα στο voxel. Μείωση του πάχους τομής συνεπάγεται αύξηση της ΧΔΙ και μείωση των φαινομένων μερικού όγκου, με ταυτόχρονη όμως μείωση και του SNR ως αντιστάθμιση.
Ως FOV ορίζεται ως η περιοχή απεικόνισης που εμφανίζεται στην τελική εικόνα. Π.χ. ένα πεδίο θέασης 10Χ10 εκατοστά δηλώνει πως μόνο 10 εκατοστά από ολόκληρη την ανατομική περιοχή ενδιαφέροντος θα απεικονιστούν στην τελική εικόνα. Πρακτικά, μείωση του FOV συνεπάγεται αύξηση της ΧΔΙ, με μείωση όμως του SNR ως αντιστάθμιση.
Η μήτρα απεικόνισης (matrix) αναπαριστά το πλέγμα των σειρών και των στηλών που είναι χωρισμένη μια εικόνα μαγνητικής τομογραφίας. Π.χ. σε μια μήτρα απεικόνισης 256 Χ 256, το πλέγμα περιλαμβάνει 256 σειρές και 256 στήλες. Στην κλινική πράξη, αύξηση της μήτρας απεικόνισης έχει ως αποτέλεσμα αύξηση της ΧΔΙ, με ταυτόχρονη μείωση όμως του SNRως αντιστάθμιση.
Το voxel έχει τρεις διαστάσεις:
- μήκος και πλάτος: μέγεθος pixel ή in-plane resolution
- βάθος: πάχος τομής ή through-plane resolution
Το πάχος τομής αναπαριστά το μέγεθος της φέτας που κόβουμε την ανατομία ενδιαφέροντος. Καθώς το πάχος της τομής αλλάζει, αλλάζει και η ποσότητα της πληροφορίας που περιέχεται μέσα στο voxel. Μείωση του πάχους τομής συνεπάγεται αύξηση της ΧΔΙ και μείωση των φαινομένων μερικού όγκου, με ταυτόχρονη όμως μείωση και του SNR ως αντιστάθμιση.
Ως FOV ορίζεται ως η περιοχή απεικόνισης που εμφανίζεται στην τελική εικόνα. Π.χ. ένα πεδίο θέασης 10Χ10 εκατοστά δηλώνει πως μόνο 10 εκατοστά από ολόκληρη την ανατομική περιοχή ενδιαφέροντος θα απεικονιστούν στην τελική εικόνα. Πρακτικά, μείωση του FOV συνεπάγεται αύξηση της ΧΔΙ, με μείωση όμως του SNR ως αντιστάθμιση.
Η μήτρα απεικόνισης (matrix) αναπαριστά το πλέγμα των σειρών και των στηλών που είναι χωρισμένη μια εικόνα μαγνητικής τομογραφίας. Π.χ. σε μια μήτρα απεικόνισης 256 Χ 256, το πλέγμα περιλαμβάνει 256 σειρές και 256 στήλες. Στην κλινική πράξη, αύξηση της μήτρας απεικόνισης έχει ως αποτέλεσμα αύξηση της ΧΔΙ, με ταυτόχρονη μείωση όμως του SNRως αντιστάθμιση.
