Η ακολουθία Spin Echo (SE) αν και αποτελεί θεμελιώδη ακολουθία για την απεικόνιση με μαγνητικό συντονισμό, απαιτεί μεγάλους χρόνους συλλογής δεδομένων, ιδιαίτερα σε ακολουθίες βάρους πυκνότητας πρωτονίων (PD) και βάρους Τ2. Με την ακολουθία FSE/TSE έχει επιτευχθεί σημαντική μείωση του χρόνου συλλογής δεδομένων.
Στην ακολουθία SE μετά από κάθε παλμό επανεστίασης (180⁰) γεμίζει μια γραμμή στον κ-χώρο, ενώ για τη συμπλήρωση της επόμενης γραμμής απαιτείται εκ νέου διέγερση. Για την ακολουθία FSE/TSE εφαρμόζονται διαδοχικοί παλμοί 180⁰ οι οποίοι ισαπέχουν (συνθήκη Carr-Purcell-Meiboom-Gill, CPMG), ενώ παράλληλα μετά από κάθε εφαρμογή παλμού 180⁰ γίνεται αλλαγή στη βαθμίδα του πηνίου κωδικοποίησης φάσης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη συμπλήρωση πολλαπλών γραμμών του κ-χώρου μετά από μια διέγερση και σημαντική μείωση στο χρόνο συλλογής δεδομένων.
Ο αριθμός των σημάτων ηχούς που θα γεμίσουν τον κ-χώρο σε ένα TR, που ισοδυναμεί με τον αριθμό των παλμών 180⁰, ονομάζεται Echo Train Length/ Turbo Factor (ETL/TF). Όσο μεγαλύτερο είναι το ETL/TF τόσο μικρότερος είναι ο χρόνος συλλογής δεδομένων. Η απόσταση μεταξύ δύο διαδοχικών σημάτων ηχούς ονομάζεται Echo Spacing (ESP). Αύξηση του ESP μπορεί να προκαλέσει ασαφοποίηση στην εικόνα. Η αντίθεση στην ακολουθία FSE/TSE καθορίζεται και από το TE effective, τον χρόνο δηλαδή μεταξύ στον παλμό 90⁰ και στην ισχυρότερη ηχώ που παράγεται. Η ηχώ αυτή αντιστοιχεί στην ηχώ που γεμίζει τη κεντρική γραμμή του κ-χώρου (συμπλήρωση κεντρικών γραμμών κ-χώρου συνεισφέρουν σε αντίθεση ενώ συμπλήρωση περιφερικών γραμμών συνεισφέρουν σε χωρική διακριτική ικανότητα). Επομένως, για ακολουθίες βάρους Τ1 απαιτείται μικρό ETL (μικρότερο από 5), για ακολουθίες βάρους πυκνότητας πρωτονίων απαιτείται ενδιάμεσο ETL (8-12), και για ακολουθίες βάρους Τ2 απαιτείται μεγάλο ETL (>15).
